محصولات طیور مرغ تخمگذار: مش | پلت
جیره نویسی برای مرغان تخمگذار با توجه به میزان مصرف خوراک تنظیم می شود؛ بلوغ جنسی، وزن بدن، اثرات محیطی (دما) و شرایط مدیریتی (تراکم) بر میزان مصرف خوراک مرغان تخمگذار تاثیر دارند. احتیاجات غذایی مرغان تخمگذار در طول دوره رشد و تولید متفاوت است؛ بنابراین فرموله کردن جیره غذایی برای گله تخمگذار با توجه به سویه، سن، دوره پرورش مرغ تخمگذار ، شرایط محیطی و مدیریتی به طور اختصاصی انجام می شود.
کیفیت جیره خوراکی بیشترین تاثیر را بر رشد و تولید طیور تخمگذار دارد. در میان اجزای خوراک، تامین انرژی جیره بیشترین حساسیت را دارد بخصوص در دوره اوج (پیک) تولید، تامین انرژی کافی برای تخمگذاری حیاتی است. نکته دیگر حفظ تعادل سایر مواد مغذی جیره نسبت به انرژی جیره است؛ طیور میزان خوراک مصرفی روزانه خود را با سطح انرژی دریافتی از جیره تنظیم می کنند بنابراین در زمان اوج تولید که ممکن است گله با جیره غلیظ (پرانرژی) تغذیه شود، لازم است نسبت انرژی به سایر مواد مغذی از جمله پروتئین به دقت رعایت گردد.
در جیره های غلیظ میزان انرژی و پروتئین بالا و در جیره های رقیق میزان انرژی و پروتئین پایین تر در نظر گرفته می شود ولی در هر دو مورد نسبت انرژی به پروتئین ثابت بوده و بر اساس سن گله تنظیم می شود. همانند طیور گوشتی در مرغان تخمگذار نیز به منظور تامین احتیاجات بدن از طریق جیره خوراکی، جیره های متفاوتی در سنین مختلف فرموله و ارائه می شود.
در ابتدای دوره پرورش جیره آغازین (حاوی حداقل 20 درصد پروتئین و 2900 کیلوکالری انرژی متابولیسمی) به مدت 7 هفته در نظر گرفته می شود. جیره بعدی جیره رشد 1 است که به مدت 3 هفته در اختیار گله قرار می گیرد (حاوی حداقل 18 درصد پروتئین و 3050 کیلوکالری انرژی متابولیسمی). جیره رشد 2 (حاوی حداقل 16 درصد پروتئین و 3100 کیلوکالری انرژی متابولیسمی) نیز به مدت 6 هفته در اختیار گله قرار می گیرد.
پس از این، جیره 5% تولید توزیع می شود (حاوی حداقل 5/15 درصد پروتئین و 3050 کیلوکالری انرژی متابولیسمی). در این زمان نشانگذاری شروع شده و گله شروع به تخمگذاری میکند. جیره نهایی جیره تولید است (حاوی حداقل 5/17 درصد پروتئین و 2950 کیلوکالری انرژی متابولیسمی) که در دوره تولید در اختیار گله قرار می گیرد.
در دوره تولید برنامه خوراک دهی را میتوان به شکل مرحله ای اجرا کرد؛ چرا که با افزایش سن طیور تخمگذار خوراک مصرفی آنها افزایش می یابد در حالیکه تولید تخم مرغ توسط آنها به تدریج کاهش می یابد. زمانی که تولید گله به 80 درصد کاهش می یابد 1 درصد از میزان پروتئین جیره کاسته می شود. بنابراین با هر ده درصد کاهش میزان تخم گذاری، یک درصد از پروتئین جیره کاسته می شود.
نکته مهمی که در فرمولاسیون جیره مرغان تخمگذار اهمیت دارد تعادل اجزای جیره است. در سطرهای قبل به تعادل و نسبت انرژی و پروتئین در جیره اشاره شد. در جیره مرغان تخمگذار تعادل میان مواد معدنی بخصوص کلسیم و فسفر نیز اهمیت زیادی دارد.
جیره نیمچه ها قبل از بلوغ حاوی حداقل 1 درصد کلسیم است. در دوره تولید احتیاجات کلسیم مرغان تخمگذار به 75/3 درصد افزایش می یابد. بنابراین پیش از شروع تخمگذاری باید ذخیره مناسبی از کلسیم در سیستم استخوانی پولت ها ایجاد کرد. معمولا یک تا دو هفته قبل از شروع تخمگذاری میزان کلسیم جیره پولت ها به حدود 2 درصد افزایش داده می شود. این زمان بسیار حیاتی است.
در صورت تاخیر در افزایش کلسیم جیره پولت ها، در زمان اوج تخمگذاری علاوه بر افزایش تولید تخم مرغ های دارای پوسته ضعیف و یا شکسته در گله تلفات به علت شکستگی استخوان هم افزایش می یابد چرا که مرغان تخمگذار ناچارند از کلسیم ذخیره شده در استخوان های خود جهت تشکیل پوسته کلسیمی تخم مرغ استفاده نمایند (بخصوص در شبها که دسترسی به خوراک محدود است) و در صورت ناکافی بودن ذخایر استخوانی کلسیم، گله دچار کمبود می شود.
علاوه بر میزان کلسیم نسبت آن به فسفر و تامین ویتامین D به مقدار کافی برای حفظ سلامت گله و عملکرد تولید گله لازم است. بالا بودن سطح کلسیم جیره موجب تداخل در جذب و بروز علایم کمبود عناصر معدنی دیگر مانند فسفر، منگنز، منیزیوم و روی می شود. نسبت کلسیم به فسفر در اکثر جیره های طیور تقریبا 2 به 1 در نظر گرفته می شود ولی در جیره مرغان تخمگذار در دوره تولید این نسبت به 12 به 1 هم می رسد.
تمامی موارد بالا در محصولات شرکت طاهردانه لحاظ شده اند.